weer een leuk verhaal uit Suriname
Door: Gabriëlle
Blijf op de hoogte en volg Gabriëlle
29 November 2009 | Suriname, Paramaribo
Vandaag opende ik mijn kastdeur en vloog er een vleermuis langs mijn hoofd. Niks is vreemd hier. Over het ongedierte heb ik nog niet al te veel van geschreven. In het begin dacht ik dat ik gek werd. Ik hoorde ’s nachts vreemde geluiden en geritsel uit mijn kast komen. Toen ik de kast open deed zag ik iets bewegen. Uit schrik deed ik snel de kast weer dicht. De dag erna zag ik een muis door mijn kamer lopen en in die zelfde week voelde ik gekietel op mijn been toen ik de douche in stapte. In alle haast trok ik mijn broek uit en kroop er een kakkerlak uit. Ik ging niet gillen, ook niet douchen, maar eerst die kakkerlak een lesje leren. Misschien had ik wat bijwerkingen van de malariatabletten die ik slikte? Omdat ik van alles hoorde en zag. Maar gelukkig was dat niet het geval. Ik kwam tot de realiteit toen, ik in een tasje met verpakte etenswaren mijn hand stopte. Ik schrok mezelf lam! Muizen hadden daadwerkelijk aan mijn spullen zitten vreten gewoon door alle verpakkingen heen! Daar heb ik van geleerd want nu bewaar ik alles in de vriezer en de koelkast. De andere geluiden die ik al die tijd had gehoord was van de zolder boven mij, die vol zit met vleermuizen.
STAGE:
Deze week was het mijn laatste week op de afdeling chirurgie. Ik heb een leerzame tijd gehad. Vaak waren het lange dagen en werd ik steeds opnieuw geconfronteerd met de Surinaamse werkmentaliteit. “Zuster Hartman, je werkt zo hard.” Zeiden de collega’s dan. Ze vonden dat ik hard werkte maar dat vond ik niet meer dan normaal. Je komt om te werken, toch?? Slapen en luieren doe je thuis.
Een paar weken terug had ik een aparte ervaring. Er was een patiënt overleden. Deze moest afgelegd worden en ik had gevraagd of ik kon meekijken. Bij de verzorging gingen de zusters praten tegen het lijk alsof het nog gewoon een levend mens was. Voor hun gevoel zou het lijk dan nog enigszins meewerken. De familie stond ondertussen op het balkon te wachten. Tot mijn verbazing kwamen er alleen maar mensen kijken. Ik dacht wie zijn al die mensen?? Vrienden, buren, kennissen en collega’s kwamen allemaal naar het ziekenhuis. Er is geen schaamte voor het tonen van emoties. Er wordt niet zachtjes gehuild. Je hoort het zo wat door heel het ziekenhuis. Sommigen gingen schreeuwen toen ze de overledene zagen. Zo’n 15 man liep mee naar de lijkenwagen. Ongelooflijk zo iets!
Vanaf maandag begin ik op de kraamafdeling.
MKV/VISUM
Vorige week ben ik na 3 maanden voor de 3e of 4e maal naar de vreemdelinge dienst gegaan. Ja, nog steeds voor mijn MKV. Ik verbaasde mij dat de wachtruimte leeg was, dus dacht het binnen een paar minuten geregeld te hebben, maar nee!! Ik moest vervolgens nog naar drie andere vestigingen. Ik was samen met een huisgenoot en we gingen van de ene balie naar de andere balie. Bij het Centraal Bureau voor Burgerzaken liepen we door het hele gebouw heen. Bij 3 verschillende balies kregen we stempels. Met de taxi van de vreemdelingendienst naar het CBB en van het CBB naar huis om de fiets te pakken om naar het wijkkantoor van de CBB te gaan. Bij deze laatste post vroegen ze om een bewijs van uitschrijving in Nederland. Wat?!! Mijn paspoort staat nu vol met stempels en aantekeningen van die Surinamers. Ik vind het nu wel welletjes. Op hoop van zegen zal ik wel weer in Nederland komen.:)
ONTSPANNING
Met een paar collega’s ben ik naar White Beach geweest. Dat werd een groot eetfestijn, want Surinamers zijn dol op eten! Een week later ging ik met studenten op dolfijnentrip en heb ik genoten dolfijnenkunstjes. Vorige week was ik nog clown op een Surinaams kinderfeestje. Ik doe een heleboel leuke dingen. En verveel me zeker weten niet! God is good! Elke dag is nieuw bij Hem.
Afgelopen woensdag was het Onafhankelijkheidsdag. Het was toen lekker druk bij de waterkant. Het stond vol met kraampjes en de mensen zagen er feestelijk uit. Velen liepen in hun traditionele kleding. ’s Ochtends was er een hele ceremonie geweest en kwam de president op het onafhankelijkheidsplein.
BEDANKT VOOR DE KAARTJES, EMAILTJES, SMSJES en TELEFOONTJES DIE IK KRIJG!! Ik voel me zo gezegend! THANKS FOR ALL YOUR PRAYERS! GOD BLESS YOU!!
Knuffel, Gaby
STAGE:
Deze week was het mijn laatste week op de afdeling chirurgie. Ik heb een leerzame tijd gehad. Vaak waren het lange dagen en werd ik steeds opnieuw geconfronteerd met de Surinaamse werkmentaliteit. “Zuster Hartman, je werkt zo hard.” Zeiden de collega’s dan. Ze vonden dat ik hard werkte maar dat vond ik niet meer dan normaal. Je komt om te werken, toch?? Slapen en luieren doe je thuis.
Een paar weken terug had ik een aparte ervaring. Er was een patiënt overleden. Deze moest afgelegd worden en ik had gevraagd of ik kon meekijken. Bij de verzorging gingen de zusters praten tegen het lijk alsof het nog gewoon een levend mens was. Voor hun gevoel zou het lijk dan nog enigszins meewerken. De familie stond ondertussen op het balkon te wachten. Tot mijn verbazing kwamen er alleen maar mensen kijken. Ik dacht wie zijn al die mensen?? Vrienden, buren, kennissen en collega’s kwamen allemaal naar het ziekenhuis. Er is geen schaamte voor het tonen van emoties. Er wordt niet zachtjes gehuild. Je hoort het zo wat door heel het ziekenhuis. Sommigen gingen schreeuwen toen ze de overledene zagen. Zo’n 15 man liep mee naar de lijkenwagen. Ongelooflijk zo iets!
Vanaf maandag begin ik op de kraamafdeling.
MKV/VISUM
Vorige week ben ik na 3 maanden voor de 3e of 4e maal naar de vreemdelinge dienst gegaan. Ja, nog steeds voor mijn MKV. Ik verbaasde mij dat de wachtruimte leeg was, dus dacht het binnen een paar minuten geregeld te hebben, maar nee!! Ik moest vervolgens nog naar drie andere vestigingen. Ik was samen met een huisgenoot en we gingen van de ene balie naar de andere balie. Bij het Centraal Bureau voor Burgerzaken liepen we door het hele gebouw heen. Bij 3 verschillende balies kregen we stempels. Met de taxi van de vreemdelingendienst naar het CBB en van het CBB naar huis om de fiets te pakken om naar het wijkkantoor van de CBB te gaan. Bij deze laatste post vroegen ze om een bewijs van uitschrijving in Nederland. Wat?!! Mijn paspoort staat nu vol met stempels en aantekeningen van die Surinamers. Ik vind het nu wel welletjes. Op hoop van zegen zal ik wel weer in Nederland komen.:)
ONTSPANNING
Met een paar collega’s ben ik naar White Beach geweest. Dat werd een groot eetfestijn, want Surinamers zijn dol op eten! Een week later ging ik met studenten op dolfijnentrip en heb ik genoten dolfijnenkunstjes. Vorige week was ik nog clown op een Surinaams kinderfeestje. Ik doe een heleboel leuke dingen. En verveel me zeker weten niet! God is good! Elke dag is nieuw bij Hem.
Afgelopen woensdag was het Onafhankelijkheidsdag. Het was toen lekker druk bij de waterkant. Het stond vol met kraampjes en de mensen zagen er feestelijk uit. Velen liepen in hun traditionele kleding. ’s Ochtends was er een hele ceremonie geweest en kwam de president op het onafhankelijkheidsplein.
BEDANKT VOOR DE KAARTJES, EMAILTJES, SMSJES en TELEFOONTJES DIE IK KRIJG!! Ik voel me zo gezegend! THANKS FOR ALL YOUR PRAYERS! GOD BLESS YOU!!
Knuffel, Gaby
-
29 November 2009 - 02:12
Silla:
Heey scheetie!!
Joh, als jij weer in Nederland komt, met de nadruk op als, je weet het maar nooit, dan moet je eerst weken bijkomen van de bizarre ervaringen die je hebt opgedaan, haha! Ik kan sommige dingen haast niet geloven! Zo bizar is het!
Respect vanuit Nederland is zeker op zijn plaats!!
You go girl!!
Liefs Pris -
29 November 2009 - 08:45
Gabrielle:
Sjonge, ik zou het ook echt niet kunnen!!!
take care, doe je best!
echt vette verhalen.
God bless:) -
29 November 2009 - 09:04
Charlotte:
Hey, leuk verhaal!
En serieus... zo herkenbaar allemaal!! :O
zowel stage, als de kakkerlakken en muizen als het gedoe met visum!
zit toch op een ander continent zou je denken.. ;) :)
Veel plezier weer verder! -
29 November 2009 - 09:17
Inge:
Wauw wat beleef je veel zeg, heerlijk :) Geniet ervan & veeeeel zegen! Liefs! -
29 November 2009 - 10:33
Annelies:
hey!
ieuw wat verschrikkelijk eng al die dieren! ik zou me naar schrikken!:D
maar lekker dat je nu naar de kraamafd. kunt! is wel heel leuk denk ik!
nog een paar weekjes! en idd hopelijk kom je weer trug in nederland! nog geen last van de mexicaanse griep??
good luck!
liefs anne -
29 November 2009 - 16:30
Tante Annie:
Weer een leuk verhaal zo begin je.... Nou ja, ik zat te griezelen bij al die muizen en kakkerlakken. Je schrikt nu nergens meer van denk ik, als je dit allemaal meegemaakt hebt. Maar het lijkt mij maar niks.
Veel plezier op je nieuwe stageafdeling. Ik ben benieuwd wat je daar weer allemaal voor bijzondere dingen mee gaat maken.
Wat een gedoe trouwens met je visum. Hoop wel dat nu alles in orde is, want we willen je natuurlijk weer graag terug zien in Nederland. Groetjes en liefs, ook namens Oom Jan en Mariska, Tante Annie -
29 November 2009 - 16:39
Mendy:
Je bent zo'n geweldige clown!!! Respect voor jou!!!! Verder een hele dikke knuf en vond het super leuk dat je ook even op mijn verjaardag was ;-)) WOw wow, over 3 weken zien we elkaar, fris en fruitig, met of zonder clowns pak.. hahahah
Kepp on going girl!! i'm proud off you!!!
Lieneke is een schatje. Ik doe even namens haar de groeten... (ben nu bij haar) neeeeeee nog niet bevallen .... =)) -
30 November 2009 - 17:06
Pa En Ma:
geweldig
Elke dag een feest en ondertussen nog werken en leren
Wij zijn al bezig met de voorbereiding voor de reis,dan kunnen we lekker meegenieten -
02 December 2009 - 12:28
Anja Steijaert:
Hallo gabrielle, ik heb je krabbels gelezen, hier alles goed. groetjes en een fijn e stage erder.
gr. anja -
04 December 2009 - 08:55
Opa En Oma:
Dit is een echte stage om van alles te leren,in militaire dienst noemden ze dat ontgroenen, als je dit allemaal zo positief ervaart ben je zeker opgeleid om in ons land te werken.Hopelijk tot spoedig weerzien in Nederland -
04 December 2009 - 17:36
Marjolein:
Hoi Gabriëlle! Wat supereng, zo'n vleermuis uit je kast..maar achteraf kun je er meestal wel om lachen :) Leuk om te lezen wat je allemaal meegemaakt hebt! Ik ben ook heel benieuwd hoe het op de kraamafdeling is. Hou ons maar lekker op de hoogte!
Groetjes! -
06 December 2009 - 16:30
Opa En Oma Hartman:
Lieve gabrielle.
leuk weer iets van jou te horen via mail.fijn te weten dat het goed met je gaat,wij verlangen erg naar jou wij zullen blij zijn dat je weer bij ons in holland bent.verders wensen wij jou gezegende kertdagen en een heel gelukkig nieuwjaar en Godszegen.dag lieve meid en pas goed op je zelf doei. -
10 December 2009 - 12:59
Pauline:
Hey Gaby,
Dat wordt gezellig samen kerstvieren met mendy, de muizen, vleermuizen en kakkerlakken!!!
haha, mendy kan zich alvast gaan voorbereiden op al die lieve beestjes. Heel veel plezier nog!!
Groetjes -
11 December 2009 - 15:24
Jedid:
heee gaby
you are looking great at the picture!!!
oh meis, ik ben zo druk dus heb amper tijd je te mailen. maar bidden doe ik zeker!!
je klinkt nog steeds erg opgewekt. wanneer komt mendy!!
geniet ervan he en shine your light!!
blessings en een dikke hug
jedidja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
